«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ وو] (اِخ) تقی الدین حسن بن علی بن داود حلی. از بزرگان فقهای شیعه، شاگرد سید ابن طاوس و محقق و ابن جهم. کتاب او در علم رجال معروف است و چنانکه خود او در آن کتاب آورده تولدش در پانزدهم جمادی الاولی سال 647 ه .ق . بوده است. (از روضات).