«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ سَ مَ] (اِخ) طبیب اندلسی، معاصر حاجب محمد بن ابی عمر منصور. در 391 ه .ق . درگذشته است. ابن ابی اصیبعه گوید او طبیب مبرز و در مفردات ادویه مخصص بود. او راست کتابی در ادویهء مفرده که ظاهراً از میان رفته است و کتابی در اقرابادین.