«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ شَ جَ] (اِخ) شریف ابوالسعادات هبه اللهبن علی بن محمد بن حمزهء حسنی بغدادی (450-542 ه .ق .). ادیب نحوی، منسوب به شجره قریه ای نزدیک مدینه یا شجره نام مردی از عرب. چندی در کرخ نقیب علویین بود. او راست: کتاب امالی در هشتادوچهار مجلس در فنون ادب و کتاب حماسه نظیر دیوان حماسهء ابوتمام و شرح لمع ابن جنی و شرح تصریف الملوکی. زمخشری در سفر مکه صحبت او درک کرد و به بیت ذیل متنبی تمثل جست: و اَستکبر الاخبار قبل لقائه فلما التقینا صغَّر الخَبَرَ الخُبرُ.