«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ شَ] (اِخ) ابوعامر احمدبن عبدالملک. خطیب و شاعر بیعدیل اندلسی. وزیر ناصربن عبدالرحمن. در ادارهء امور ملک و سیاست کافی. و بزمان احمد امن و آبادی بسیار در این خطه پدید آمد و مال خطیر گرد کرد و بخلیفه بخشید. او در طب نیز مهارت داشت. وفات وی بقرطبه در سنهء 425 ه .ق . بوده است.