آپیخ

«لغت نامه دهخدا»

(اِ) پیخال:
همواره بر آپیخ است آن چشم فژا کند
گویی که دو بوم آنجا بر خانه گرفته ست.
عمارهء مروزی.(1)
(1) - در بعض نسخ فرهنگهای منسوب به اسدی کلمه ای به صورت مضبوطهء فوق آمده و بیت عماره را نیز مثل آورده اند و در بعض دیگر «پیخ» ضبط شده و همین بیت با تبدیل «پرآپیخ» به «پر از پیخ» شاهد آمده است.