«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ طَ طَ] (اِخ) ابوالحسن محمد بن احمدبن محمد بن احمدبن ابراهیم طباطبا. جد او احمدبن ابراهیم برادر ابن طباطبا ابوعبدالله محمد سابق الذکر است. یکی از شرفای اصفهان و ادیب و شاعر و بحدت ذکاء و قریحه مشهور و مذکور است. او راست: کتاب عیارالشعر. کتاب تهذیب الطبع. کتاب العروض. و به سال 322 ه .ق . باصفهان درگذشته است و از نسل او عدهء کثیری علما و ادبا بوده اند.(1) (1) - ظاهراً ابن طباطبای علوی که ابن الندیم نام او برده است همین علوی باشد، و او گوید از کتب اوست: کتاب سنام المعالی و کتاب عیارالشعر و کتاب الشعر و الشعراء و کتاب دیوان شعر خود او.