«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ ظَ فَ] (اِخ) حجه الدین ابوعبدالله محمد بن ابی محمد صقلی. مولد او صقلیه. در مکه پرورش یافته. کتابی باسلوب کلیله و دمنه دارد موسوم به سلوان المطاع فی عداون الاتباع(1) و آنرا به ابوعبدالله محمد بن ابی القاسم اهدا کرده است، در سال 554 ه .ق . متن عربی کتاب در قاهره به طبع رسیده و بترکی و ایتالیائی و انگلیسی ترجمه شده است و آنرا بفارسی نیز بنام ریاض الملوک فی ریاضات السلوک ترجمه کرده و شرح حال شیخ اویس جلایری را بدان افزوده اند، با تقدیم و تأخیری در ابواب و فصول. و خیرالبشر بخیرالبشر. او در شهر حماه به سال 565 درگذشته است. (ابن خلکان) (بغیه الوعاه). (1) - حاجی خلیفه نام این کتاب را سلوان المطاع فی عدوان الطباع آورده است.