«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ عَ دِظْ ظا هِ] (اِخ)محیی الدین ابوالفضل عبدالله بن رشیدبن ابومحمد عبدالظاهربن نشوان. کاتب ملک ظاهر بیبروس و منصور قلاون و اشرف خلیل، از ممالیک بحری بود. مولد او در 620 ه .ق . و وفات به 692 بوده است. از کتب اوست: الروضه البهیه الزاهره فی خطط المعزیه و القاهره. سیره السلطان ملک ظاهر. الالطاف الخفیه در تاریخ مصر و تاریخ قلاون و کتابی به نام تمائم الحمائم در وصف کبوتران نامه بر.