«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ] (اِخ) یکی از ولات آل بویه. او در 406 ه .ق . بر آل بویه طغیان کرد و حکومت قزوین تقاضا میکرد و در نواحی ری بغارت و راهزنی پرداخت و از فلک المعالی منوچهربن قابوس برای جنگ با مجدالدولهء دیلمی مدد خواست و او با مجدالدوله و مادرش چند بار به محاربه پرداخت و به آخر مجدالدوله در 407 حکمرانی اصفهان بدو داد و غائلهء او رفع شد.