«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ کَ] (اِخ) عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن کثیر قرشی بُصروی(1) شافعی. از پیروان ابن تیمیه. مولد او در سال 701 ه .ق . به دمشق و وفات به 774 بوده است. در دمشق کسب علم و استماع حدیث کرده و در 748 بمسجد ام صالح و سپس در اشرفیه درس گفته است. او را تفسیری است بر قرآن کریم و چند کتاب در علم حدیث و تاریخی موسوم به البدایه و النهایه مشتمل بر وقایع عالم تا دو سال قبل از مرگ خود یعنی 772. این تاریخ تا 738 ملخص تاریخ برزالی و در مجموع آن بقول صاحب کشف الظنون اعتماد مؤلف بر کتاب و سنت است. (1) - منسوب به بُصری.