«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ مُ لِ] (اِخ) ظهیرالدین ابواسحاق ابراهیم بن نورالدین علی بن عبدالعالی عاملی میسی فقیه، شیعی، از علمای دولت شاه طهماسب صفوی. او بحسن خط معروف بوده است و فرزند او عبدالکریم و نبهء او شیخ لطف الله متوفی به 1032 ه . ق. هر یک از علمای معروف بودند و شیخ لطف الله همان است که شاه عباس کبیر برای او مسجد معروف را در میدان شاه اصفهان بنا کرد.