بازبار

«لغت نامه دهخدا»

(نف مرکب) مخفف بازبارنده. دوباره بارنده: سحابه مذکیه؛ ابر بازبار. بارنده. (منتهی الارب). || بازبام. بازبان. قوشچی و کسی که باز نگاه میدارد(1). (ناظم الاطباء) (شعوری ج 1 ورق 161).
(1) - ظ. مصحف «بازیار».