بازک ترکی

«لغت نامه دهخدا»

[زَ کِ تُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) یؤیؤ. (زمخشری). نوعی باز و معمولاً با کلمهء ترکی همراه آورده میشود. (شعوری ج 1 ورق 197). مرغی شکاری شبیه باز. (ناظم الاطباء).