بازنهفتن

«لغت نامه دهخدا»

[نُ / نِ / نَ هُ تَ] (مص مرکب)پنهان کردن. نهفتن. پنهان داشتن. کتمان کردن :
به خورشیدرویان سپهدار گفت
مر این خواب را باز باید نهفت.فردوسی.