بازیل

«لغت نامه دهخدا»

(اِخ)(1) بازیل دوم (957 - 1025 م.) امپراتور بیزانس بود و امپراتوری بیزانس در روزگار وی توسعهء فراوان یافت، مدت بیست و پنج سال از حکومت خود را در زدوخورد گذرانید و معروف به «بلغارکش» گشت و تا حوالی دانوب پیش رفت. بازیل بر آسیا (سوریه) نیز دست یافت و پس از آنکه اکراد مروانیه از سال 380 تا 489 ه . ق. بر دیاربکر و میافارقین و حصن کیفا و خلاط و ملاذگرد و نواحی شمال شرقی دریاچهء وان حکمرانی یافتند، ابوعلی حسن یکی از امرای آن سلسله در 381 ه . ق. بشام در آمد و فرمانروایی قیصر روم بازیل را از آن کشور برانداخت. در زمان قادر خلیفه یکی از شجعان کرد بنام احمدبن ضحاک به مقابلهء سپاه روم شتافت و سردار لشکر قیصر بازیل دوم را کشت. رجوع به کتاب کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او، چ رشید یاسمی، ص186 و 187 شود.
(1) - Basile II.