باسترک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ رَ] (اِ) نوعی از سار. (ناظم الاطباء). مرغی است. (یادداشت مؤلف). به ترکی صغرجق. (فرهنگ شعوری) :
در دست غمت را (کذا؟) شده ام آنچنان زبون
در پنجهء شاهین فتاده چو باسترک (؟).
میرنظمی (از شعوری).