باشهء فلک

«لغت نامه دهخدا»

[شَ یِ فَ لَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کنایه از آفتاب است. || کنایه از نسر طایر و نسر واقع، و آنها دو صورت اند از جملهء صور چهل و هشتگانهء فلک. (برهان). صورت نسر از صور فلکی. (هفت قلزم).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر