باطس

«لغت نامه دهخدا»

[طِ] (اِ)(1) به یونانی میوه ای است که توت سه گل خوانند و به عربی ثمره العلیق گویند و درخت آن را سه گل نامند اگر برگ و بار آن را با هم بجوشانند خضابی باشد جهت موی ریش و گیسو و امثال آن. (برهان). نوعی از عُلّیق. (ترجمهء ابن بیطار به فرانسه ج 1 ص200). تمشک. گیهه. ثمره العلیق. توت الشوکی. (فرهنگ فرانسه به فارسی نفیسی).(2)تموش. توت سه گل. (ناظم الاطباء). علیق. (فهرست مخزن الادویه). || باطس ایدا(3) یا علیق ایدا. چگلک. توت فرنگی. (یادداشت مؤلف).
(1) - در ابن بیطار با ضم ط ضبط شده است.
(2) - Framboise.
(3) - La ronce d' ida.