باغ بلبل

«لغت نامه دهخدا»

[غِ بُ بُ] (اِخ) باغی است در صفاهان. (آنندراج). باغی بمساحت هشتاد و پنجهزار گز مربع که در مشرق چهارباغ قدیم اصفهان بوده و هشت بهشت نیز خوانده میشده است. (از گزارشهای باستانشناسی ج 3 ص205). شاردن در سیاحت نامهء خود از این باغ نامبرده است.