باغ تخت قراچه

«لغت نامه دهخدا»

[غِ تَ تِ قَ چَ] (اِخ)باغی به سمرقند که امیر تیمور به تقلید از باغ تخت قراچهء شیراز در سمرقند ساخت. ابن عربشاه گوید : انشأبستانا فی ضواحی سمرقند علی طریق کش و بنا به قصراً سماه تخت قراجا... (عجایب المقدور بنقل از سعدی تا جامی ص220). علی اصغر حکمت آرد: باغ تخت قراچه در 40 هزارگزی سمرقند موجود و تفرجگاه ییلاقی مردم سمرقند است. رجوع به حاشیهء از سعدی تا جامی، ص220 شود.