بافت شناس

«لغت نامه دهخدا»

[شِ] (نف مرکب) آگاه به نسوج. خبره در شناختن بافت. شناسا و مجرب در آزمایش بر روی بافت. نسج شناس(1). (لغات مصوبهء فرهنگستان).
(1) - Histologiste.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر