بافیه

«لغت نامه دهخدا»

[یِ](1) (اِخ) مجسمه ساز معروف فرانسوی که در سال 1851 م. بدنیا آمد، در مدرسهء هنرهای زیبای نه ور(2) تحصیل کرد و سپس به پاریس آمد. اثر عمدهء او مجسمهء شارلوت کوردای و لوئی نهم است.
(1) - Baffier (Eugene).
(2) - Nevers.