«لغت نامه دهخدا»
[قِ] (اِخ) داماد. شمس الدین محمد باقربن محمدالحسینی استرابادی معروف به داماد از علمای بزرگ معقول عصر صفوی ساکن اصفهان بود. به فارسی و عربی شعر میسرود. از تألیفات او القبسات و الصراط المستقیم و الحبل المتین و شارع النجاه و عیون المسایل را میتوان نامبرد. در اواخر عمر به زیارت عتبات رفت و بسال 1040 ه . ق. در آنجا وفات یافت. (از معجم المطبوعات ج 1 ص860) و رجوع به محمد باقر و داماد و میرداماد شود.