باقواره

«لغت نامه دهخدا»

[قَ رَ / رِ] (ص مرکب) (از: با+ قواره) که دارای قوارهء نیکو باشد. خوش فرم. متناسب. بااندام. خوش ریخت. مقابل بی قواره. و نیز رجوع به قواره شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر