باقولی

«لغت نامه دهخدا»

[] (اِخ) ابوالحسن علی بن حسین بن علی نحوی اصفهانی. موصوف به جامع العلوم و معروف به جامع باقولی. وی در علم نحو و فنون اعراب قدوهء افاضل عصر خود بود، او راست: البیان فی شواهدالقرآن، تفسیرالقرآن، الجواهر، شرح اللمع، علل القرائه، کشف المشکلات و ایضاح المعضلات فی علل القرآن، المجمل، او در سال 535 ه . ق. در قید حیات بوده و سال وفاتش مضبوط نیست. (از ریحانه الادب ج 1 ص245).