باکانال

«لغت نامه دهخدا»

(اِ)(1) اصطلاحی است برای مراسمی که در یونان قدیم بصورت جشن عظیم برای باکوس رب النوع شراب برگذار میشد. این رب النوع معابدی داشت و زنانی که کاهنات معبد او بودند باکانت نام داشتند. برای باکوس همه ساله جشنی میگرفتند و در این جشن ها مرد و زن باهم در می آویختند و با عربده های مستی و غوغا بهم می افتادند و مرتکب فسق و فجور میشدند، گاهی در موقع این جشنها و شب نشینی ها قتلی اتفاق می افتاد، این مجالس جشن را باکانال می نامیدند. (از ایران باستان ج3 ص2326). این اعیاد بعداً در روم نیز برگذار شد و آن را ابتدا سالی یکبار و بعد از آن هر ماه به افتخار با کوس برپا میداشتند، چون اعیاد مذکور موجب سلب آسایش عمومی و انتظامات شهر بود، سنای روم در سال 187 ق . م. آنرا منسوخ کرد. لیکن در دورهء امپراطوری باز تجدید شد. (فهرست ترجمهء تمدن قدیم فوستل دوکولانژ).
(1) - Bacchanales.