«لغت نامه دهخدا»
[بَ شِشْ] (اِ مرکب) مَقْسَم. مقسمه. قسمت گاه. بخش گاه. (یادداشت مؤلف): طراز؛ بخشش گاه آب باشد... (صحاح الفرس). و رجوع به بخشگاه شود.