«لغت نامه دهخدا»
[بَ شِ شی] (ص نسبی) منسوب به بخشش. نحله. (ترجمان القرآن جرجانی). عطیه. هبه. آنچه بخشیده می شود. || درخور بخشش. اهل بخشش. معتاد به بخشش. (یادداشت مؤلف).