بداه

«لغت نامه دهخدا»

[بِ] (ع مص) مبادهه. (منتهی الارب). ناگاه گرفتن کسی را. (آنندراج). و رجوع به مبادهه شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر