بدخشی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (اِخ) ملک الشعراء مولانا محمد. از شاعران قرن نهم هجری و به الغ بیک منتسب بوده است. از اوست:
ای زلف شب مثال ترا در بر آفتاب
از شب که دید سایه که افتد بر آفتاب
زاغی است طرهء تو همایون که آشیان
بالای سرو دارد و زیر پر آفتاب.
(از مجالس النفائس ص19 و 193 و آتشکدهء آذر چ شهیدی ص335 و ریحانه الادب ج 1 ص148 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص1253 و فرهنگ سخنوران و الذریعه قسم اول از جزء تاسع ص 128).