«لغت نامه دهخدا»
[بَدْ، دَ] (حامص مرکب) بد باطنی. بداندیشی: اگر وی (شیطان) را اطاعت داری در تو صفت گربزی و خیانت و تخلیط و بددرونی و فریفتن و تلبیس بدید آید. (کیمیای سعادت).