بدگونیا

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (ص مرکب) بد ساخته شده. خانه ای که صحن آن کج و معوج باشد. (ناظم الاطباء). به اصطلاح معماران، خانه ای که صحنش کج باشد و آن را شوم پندارند. (آنندراج) :
ز راستی است که بدگونیاست خانهء عمر
ببین کمان کج افتاده خانهء تیر است.
وحید (از آنندراج).
و رجوع به گونیا شود.