بدل

«لغت نامه دهخدا»

[بُ دُ] (اِ) جمعی است سر و پا برهنه که آن را در هند بودله گویند و زن فاحشهء کوچه گرد را بودلی. (آنندراج) :
همه رفعت مآب لیک دنی
همه فطرت مآب لیک بدل.
فوقی [ در هجو ابنای زمان ] (از آنندراج).
و رجوع به مادهء بعد شود.