«لغت نامه دهخدا»
[بُ دَ] (ع اِ) جِ بدیل. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (غیاث اللغات) (آنندراج). || طایفه ای است از اولیاءالله و ایشان در همهء عالم هفت تن می باشند و ایشان غیر از ابدال اند. چه ابدال در همهء عالم هفتاد شخص اند. (غیاث اللغات). و رجوع به ابدال شود. || بُدُل. (آنندراج) : بدور این جهلا آنچنان غم آگینم بعصر این بدلا با الم چنان یکسان که گر سخن بطرازم در این مشعبد دام بجای شعر تراود غم از بن شریان. حاذق گیلانی (از آنندراج). و رجوع به بُدُل شود.