«لغت نامه دهخدا»
[بَ مَ] (ص مرکب) کسی که معیشت و گذران او فراخ نباشد. (ناظم الاطباء). بدروزگار و بدزندگانی. (آنندراج). || بدپیشه و فاسق. (ناظم الاطباء).