«لغت نامه دهخدا»
[بَ مُ مَ / مِ لَ / لِ] (ص مرکب)کسی که در معامله دارای کارهای ناپسند و زشت بود. (ناظم الاطباء). بدسودا، یعنی آنکه معامله بناراستی کند. (آنندراج). بَلّ. (یادداشت مؤلف).