بدمهر

«لغت نامه دهخدا»

[بَ مِ] (ص مرکب) نامهربان. بی محبت. || بداندیش و بدخواه. (از ناظم الاطباء). || ناسازگار. و رجوع به بدمهری و مهر شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر