بدی

«لغت نامه دهخدا»

[بَدْ یْ] (ع مص)(1) آغاز کردن: بدیت به؛ آغاز کردم به آن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
(1) - از باب ضرب و سمع. (ناظم الاطباء).