بدیع الزمان میرزا

«لغت نامه دهخدا»

[بَ عُزْ زَ] (اِخ) پسر سلطان حسین میرزا بایقرا که پس از فوت پدر با برادرش توأماً به پادشاهی نشست شیبک خان ازبک آنها را شکست داد و فراری ساخت. بدیع الزمان میرزا به ایران و سپس به استانبول رفت و و در سال 920 ه . ق. در این شهر درگذشت. طبع شعر داشت و به فارسی و ترکی شعر می سرود از اوست :
وزیدی ای صبا برهم زدی گلهای رعنا را
شکستی زآن میان شاخ گل نورستهء مارا.
(از رجال حبیب السیر و تذکرهء میخانه چ گلچین معانی ص114 و مجالس النفائس ص127 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص1257).