برآموده

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ / دِ] (ن مف مرکب) فراوان و بر روی هم انبوه شده. (شرفنامهء وحید) :
برآموده ای دید از اندیشه دور
زسرهای سنجاب و لفج سمور.نظامی.
|| آراسته و متحلی. رجوع به آموده شود.