«لغت نامه دهخدا»
[بَ ءِ] (ع اِ) جِ بَرّکان. || جِ بَرّکانی. || جِ برنکان. || جِ برنکانی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). و همهء این ها بمعنی گلیم سیاه است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به هر یک از این کلمات شود.