«لغت نامه دهخدا»
[بَ دَ کَ دَ] (مص مرکب) همچون برادر با دیگری رفتار کردن. اخوت نمودن. (فرهنگ فارسی معین). اخوت کردن و محبت اخوت با کسی معمول داشتن. (از ناظم الاطباء). || به مساوات عمل کردن. (فرهنگ فارسی معین).