براده

«لغت نامه دهخدا»

[بُ دَ / دِ] (ع اِ) سونش. (منتهی الارب). سونش آهن و فولاد. ساوآهن. (مهذب الاسماء) (السامی). سودهء آهن. ریزهء آهن و مانند آن که در وقت سوهان کردن بیفتد. ریزه که از دهن سوهان ریزد. (زمخشری) (از اقرب الموارد).
- براده الحدید؛ سودهء آهن. (فهرست مخزن الادویه).
|| سودهء سنگ: در آن نزدیکی [ نزدیکی اصطخر فارس ] بر آن شکل سنگ نیست و برادهء آن امساک خون می کند... (نزهه القلوب حمدالله مستوفی ج 3 ص121).