«لغت نامه دهخدا»
[بَ رَ] (ع مص) بِرّ. راست گفتن. || فرمانبرداری کردن از خدای تعالی. (از اقرب الموارد). || سود بردن: بر بی السلعه؛ نفقت و ربحتُ فیها. (از اقرب الموارد). رجوع به بِرّ شود.