«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (ع اِ) مبراه. کارد کمان تراش. (منتهی الارب). و در اقرب الموارد بَرّاءَه به این معنی آمده است. رجوع به اقرب الموارد و منتهی الارب شود.