برترازو زدن

«لغت نامه دهخدا»

[بَ تَ زَ دَ] (مص مرکب)امتحان کردن. || قدر چیزی دریافتن. (آنندراج) :
تا که سنجد بر متاع حسن او صد سال و ماه
آسمان خورشید و مه را برترازومیزند.
مخلص کاشی (آنندراج).