برچسبان

«لغت نامه دهخدا»

[بَ چَ] (نف مرکب) ملتئم. باآرام و طمأنینه. مهربان.
- برچسبان بودن؛ التیام. مهربان بودن با یکدیگر. (یادداشت مؤلف): ترفیه بالرفاء و البنین گفتن بوجه دعا در زناشوئی یعنی مجتمع و برچسبان و باآرام و طمأنینه باشند.
- برچسبان شدن؛ کتن. (منتهی الارب).