برداشتگی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ تَ / تِ] (حامص مرکب)حالت و چگونگی برداشته. حاصل مصدر است از برداشتن. رجوع به برداشتن و برداشته شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر