بردعه

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ عَ] (ع اِ) گلیم سطبر (ستبر) که در زیر پالان بر پشت ستور نهند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، برادع. (منتهی الارب). پشماگند. (نصاب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر