«لغت نامه دهخدا»
[بَ دَ] (ع اِ) تثنیهء برد در حالت نصبی و جری، بمعنی صبح و شام. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). حدیث: من صلی البردین دخل الجنه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب).
